Zeearend
Scherpe blik,
doorboort de stilte boven het water.
Veren trillen in de wind,
kopveren als witte manen—
een kroon van wolkenlicht.
Getroffen in aquarel,
los, vloeiend, vol kleur,
alsof de hemel zelf
met natte penseelstreken
zijn vlucht heeft vastgelegd.
Hij cirkelt,
een ademtocht van kracht,
een schaduw over zilte golven—
en in één slag van brede vleugels
wordt de lucht een wonder.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten